سکه ها یا کوین ها ، شبکه بلاکچین اختصاصی خود را دارا می باشند. بیتکوین (BTC)، مونرو (XRM) و اتریوم (ETH) نمونه‌هایی از سکه های رمزارزی هستند. نقاط مشترکشان عبارتنداز: تمام آنها دارای شبکه بلاکچین و دفترکل مستقل خودشان میباشند. بیتکوین از بلاکچین خودش، اتریوم از بلاکچین اتریوم و مونرو نیز از بلاکچین مونرو استفاده میکنند. تمام آنها میتواند ارسال، دریافت و استخراج شوند.
همانطورکه از نامشان برمی‌آید سکه ها یا کوین ها تمایل دارند که ویژگی‌های پول را در خود داشته باشند. خصوصیاتی نظیر قابل مبادله، قابل تقسیم، قابل حمل بودن و محدودیت در عرضه. بنابراین سکه ها یا کوین های رمزارزی به مثابه پول فیزیکی هستند و اگرچه پذیرش آنها در فروشگاهها به کندی پیش میرود، اما میتوان از آنها برای پرداخت در ازای خرید یک محصول استفاده کرد.
بااینحال استثنائاتی نیز وجود دارد. مثلاً با اینکه اتریوم ویژگی‌های یک سکه یا کوین را دارا است، عملکرد آن بسیار فراتر از نقش پولی‌اش میباشد و پلتفرم این رمزارز قابلیت‌های فراوانی دارد که به زودی لیست تمامی این امکانات به همراه روش استفاده از آنها در سایت به صورت مقاله ارسال خواهد شد.
اصطلاح آلتکوین نیز حتماً به گوشتان خورده است، این اصطلاح از آنجا نشأت میگیرد که آلتکوین‌ها را به منزله‌ی جایگزینی برای بیتکوین قلمداد میکنند. در واقع تمام رمزارزهای معرفی شده پس از بیتکوین را آلتکوین مینامند. بسیاری از آلتکوین‌ها مانند لایتکوین (LTC) و دوجکوین (DOGE) فورکی از بیتکوین هستند و از پروتکل متن‌باز بیتکوین استفاده میکنند. اما مونرو و اتریوم علی‌رغم اینکه بطور کلی شبکه بلاکچین مستقل دارند، بازهم آلتکوین تلقی میشوند.
