در دنیای رمزارزها، اولین موضوعی که مطرح می‌شود، موضوع رمزنگاری و یا رمزگذاری می‌باشد. در سیستم رمزارزها از رمزگذاری به روش جفت کلید عمومی و کلید خصوصی استفاده می‌گردد. در این مقاله تلاش می‌شود، مفهوم این رمزنگاری به زبان ساده توضیح داده شود.
رمزنگاری متقارن (دو طرفه)
در ابتدا می‌خوام این روز رمزنگاری را توضیح بدم، دنیای رمزارزها از سیستم رمز نگاری یک طرفه ( نامتقارن) استفاده می‌کند. برای توضیح این موضوع یک مثال میزنم.
فرض کنید شما بسته‌ای دارید که قفل بر روی آن قرار دارد. این قفل کلیدی دارد که توسط آن می‌توان قفل را باز یا بسته کرد. حالا وقتی شما یه چیز با ارزش توی این جعبه میزارین، با کلید، جعبه رو قفل می‌کنید و این کلید فقط دست خود شماست تا زمانی که نیاز داشته باشید و بتونید باز کنید در جعبه رو.
این دقیقا عملکرد رمزنگاری متقارن (دوطرفه) هستش با این تفاوت که کلید در دنیای کامپیوتر، یک رشته از اعداد و حروف هستش درهم هستش که استفاده میشه.
رمزنگاری نامتقارن (یک طرفه)
تمامی تراکنش‌های بیت‌کوین و … بر پایه این نوع رمزنگاری انجام می‌گیرد. بیایم برای این نمونه هم مثالی بزنیم.
فرض کنید شما قفلی به شکل زیر دارید:
این قفل شما ۳ حالت دارد، در حالت ۱ و ۳ بسته است و در حالت ۲ باز می‌باشد. این قفل به جای یک کلید، ۲ کلید دارد. کلید اول تنها می‌تواند در جهت عقربه‌های ساعت بچرخد و کلید دوم برعکس عقربه‌های ساعت.
کلید اول (ساعت‌گرد) تنها نزد شما هستش (کلید خصوصی) ولی کلید دوم (پاد ساعت‌گرد) رو به تعداد زیاد تکثیر و در اختیار تمامی دوستان و آشنایان قرار می‌دهید. (کلید عمومی) قفل جعبه شما به طور پیش‌فرض در وضعیت ۲، یعنی باز قرار دارد. اگر یکی از دوستان یا آشنایان شما بخواهد چیز مهمی را به شما بدهد، آن را در جعبه شما قرار داده و با کلید خودش ( کلید عمومی یا Public Key) قفل می‌کند. (از وضعیت ۲ به وضعیت ۱ می‌آورد) حال شما با کلید خودتان (کلید خصوصی یا Private Key) می‌توانید درب جعبه را باز کنید. حال شاید سوال پیش آید که اگر کلید شما که ساعت‌گرد است درب را قفل کند، چه اتفاقی می‌افتد و دلیل آن چیست؟
زمانی که شما درب جعبه را با Private Key خود قفل می‌کنید، در صورتی که این جعبه با Public Key که دست دوستان شماست باز شود، اثبات می‌گردد که شما مطمئنا مالک این جعبه هستید. فرض کنید، شما پولی را در جعبه قرار می‌دهید و با Private کی خود آن را قفل می‌کنید، این جعبه را کسی پیش دوست شما می‌برد و می‌گوید این جعبه مال شماست، اگر Public Key دوست شما بر روی این جعبه کار کرد، می‌شود مطمئن شد که این جعبه‌ی شماست و پول داخل آن نیز برای شماست.
این کلیت سیستم کاری رمزنگاری نامتقارن (یک طرفه) می‌باشد که در دنیای رمزارزها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تمامی تراکنش‌های بیت‌کوین توسط Private Key شما، امضا می‌گردد. پس هرکس که Public Key شما را داشته باشد، می‌تواند از وضعیت تراکنش شما آگاه شود.
شما می توانید کلید خصوصی خودتان را که ماهیت آن شماره ای بسیار طولانی می باشد را در یک فایل متنی یا اپلیکیشن مخصوصی ذخیره کنید و کلید عمومی خود را (که آن نیز شماره بزرگی است) در وب سایت، ایمیل، شبکه های مجازی و …. با دیگران به اشتراک بگذارید.
در دنیای کامپیوتر، این اپلیکیشن ها (و در دنیای رمزارزها کیف پول ها) هستند که نقش جعبه و قفل جادویی مثال ما را ایفا می کنند.
اگر کسی با کلید عمومی در جعبه شما را باز کند و پولی را درون آن قرار دهد و سپس آن را قفل کند، فقط خود شما هستید که می توانید با داشتن کلید خصوصی در آن را باز کنید و از آن پول استفاده کنید.
اگر شما با کلید خصوصی تان در جعبه را باز کنید و سندی را درون آن قرار دهید و سپس آن را قفل کنید، تمام افراد می توانند با کلید عمومی شما محتوای جعبه را مشاهده کنند، ولی کلید خصوصی شما است که ثابت می کند شما مالک اصلی این جعبه هستید که در وهله اول در آن را از از چپ به راست باز کرده بودید.
Wallet Address که برای ارسال پول از آن در دنیای رمزارزها استفاده می‌گردد، در واقع Public Key شما می‌باشد.
